Al Gaddafi | Prowokowanie Rosji

• Każdy europejski ruch ekspansjonistyczny na wschód miał za cel Rosję. Wszystkie mocarstwa zachodnie przesuwały swoje armie w kierunku Rosji.
  Na początku XIX wieku Napoleon najechał wiele europejskich krajów w dążeniu do zdobycia bogatych zasobów Rosji: węgla, rudy żelaza, ropy, gazu i złota. Podczas II wojny światowej Hitler poszedł w jego ślady, kierując swoje ogromne armie na Rosję.

Obecnie NATO idzie śladami Napoleona i Hitlera, by dotrzeć do Rosji. NATO chce wykorzystać próżnię powstałą po rozpadzie Związku Radzieckiego.

Zachód ogłosił zwycięstwo w zimnej wojnie przeciwko Blokowi Wschodniemu pod przywództwem ZSRR.
Uznano porażkę i rozpad Związku Radzieckiego za historyczne osiągnięcie.
Po przyjęciu większości byłych krajów socjalistycznych sąsiadujących z Rosją do swojego członkostwa, NATO dąży do włączenia byłych republik radzieckich od Azji Środkowej po Morze Czarne i Bałtyk, aby całkowicie otoczyć Rosję.
Rosja postrzega ten ruch jako akt niebezpiecznej prowokacji, mający na celu otoczenie jej ze wszystkich stron.
I rzeczywiście tak jest.

Rozpad i rozbicie Jugosławii dostarczyły brakujące ogniwo w łańcuchu NATO otaczającym Rosję.

Jednak historia, zarówno odległa, jak i niedawna, obfituje w dowody, że Rosja nie jest mocarstwem, które można łatwo oblężyć, złamać czy pokonać.
Rosja posiada największy na świecie arsenał nuklearny, liczący około 16 000 głowic. Mogą one być wystrzeliwane z lądowych silosów, okrętów podwodnych oraz strategicznych bombowców, które Rosja posiada wyłącznie. Nuklearny trójkąt: ICBM-y, strategiczne bombowce i okręty podwodne, rekompensuje wszelkie braki w zdolnościach wojskowych Rosji pod względem szkolenia, mobilizacji czy logistyki.

Kierując się szczerym zainteresowaniem pokojem na świecie, apelujemy o unikanie jakichkolwiek nowych przygód, które w przeciwieństwie do dwóch wojen światowych, mogą spowodować zniszczenie lub nawet zagładę ludzkości.
Prowokowanie Rosji i próby jej otoczenia grożą nowym, niepotrzebnym, totalnym konfliktem nuklearnym.

Zagrożenie to jest tym bardziej realne, że Ameryka oparła swoje stanowiska w wielu przypadkach na sfabrykowanych informacjach, naiwnych analizach oraz krótkowzrocznych i interesownych opiniach.

Gdy Zachód entuzjastycznie popierał niepodległość Kosowa, czy spodziewał się, że efekt domina sięgnie Abchazji i Osetii Południowej, prowadząc je do żądań niepodległości?
Czy zdawał sobie sprawę, że analizy, które doprowadziły do amerykańskiego dylematu w Iraku, opierały się na sfabrykowanych i niepotwierdzonych informacjach dostarczonych przez agentów, którzy uciekli z kraju, licząc na uzyskanie przychylności CIA?
Istnienie i ekspansja NATO po rozpadzie ZSRR i zakończeniu zimnej wojny może mieć tylko jeden motyw: okupację Rosji, a potem reszty świata.

Jak każdy kraj na świecie, Ameryka ma prawo się bronić.

Jej odległa lokalizacja geograficzna między Oceanem Atlantyckim na wschodzie, Pacyfikiem na zachodzie, Oceanem Arktycznym na północy oraz słabymi sąsiadami na południu, którzy nie stanowią zagrożenia dla jej bezpieczeństwa, umożliwia jej bycie bezpieczną przystanią dla imigrantów i uchodźców z dala od konfliktów i ambicji kontynentów Starego Świata.
Jest uniwersalną potęgą.

Wszystkie narody świata przyczyniły się do jej powstania i dobrobytu. Powrót do tej tradycji uczyni ją godną goszczenia ONZ i jej Rady Bezpieczeństwa.
Jednak Ameryka stanowi poważne zagrożenie dla pokoju, bezpieczeństwa i stabilności na świecie, jeśli będzie nadal, jak obecnie, stroną każdego aktu agresji na świecie.

Ameryka musi powrócić do Doktryny Monroe, propagowanej przez prezydenta Jamesa Monroe w 1823 roku, która stwierdza, że „Stany Zjednoczone nie będą ingerować w problemy Europy, a mocarstwa europejskie nie będą ingerować w sprawy nowo niepodległych państw obu Ameryk”.
Muszą rozszerzyć tę doktrynę, by objęła niereagowanie na sprawy całego świata.
Europa ma prawo stać się niezależnym i zjednoczonym bytem politycznym, gospodarczym i wojskowym. Ma prawo stać się nowym biegunem w polityce międzynarodowej.
Rosja, jako mocarstwo historyczne i wyłaniające się, musi mieć wolność rozwoju swojej siły politycznej, gospodarczej i wojskowej w celach samoobrony.
Zjednoczona Europa, jeśli nie będzie powiązana z odległą Ameryką, może działać jako strategiczny bufor między Rosją a Ameryką.
Ocean Atlantycki mógłby również pełnić funkcję bufora między Europą a Ameryką. Europa powinna nadal korzystać z obfitych dostaw ropy i gazu z Rosji.

Rosja, a nie kontynent amerykański, jest naturalnym partnerem demograficznym Europy.

Gdyby Europa kierowała się logiczną oceną własnych interesów, a nie motywami rasowymi czy kontynuacją wiary współwinnej wynikającej z amerykańskiej okupacji Europy po II wojnie światowej, nawiązałaby przyjazne stosunki z Rosją.
Głupota i chciwość doprowadzą ludzkość do nowej katastrofy.
Nie będzie nikogo, kto zbierze owoce tej wojny, która będzie wojną między stronami posiadającymi śmiercionośną i niszczącą broń nuklearną.

Świat powinien wziąć sobie do serca moje ostrzeżenie, że Rosja to nie ZSRR.
ZSRR był rozległym, wielonarodowym imperium. Narzucał się wielu starożytnym narodom. Opierał się na doktrynie ideologicznej, w którą narody ZSRR nie wierzyły. W rzeczywistości sami przywódcy Kremla nie wierzyli w tę ideologię.
Natomiast obecna Rosja nie broni filozoficznego przekonania ani politycznej i gospodarczej ideologii. Broni samego narodu rosyjskiego. Gdy ideologia marksistowska ZSRR upadła, narody radzieckie nie umarły wraz z nią. Istnieją nadal.
Wręcz świętowały upadek ZSRR i jego ideologii.

Obecnie stawką jest samo istnienie narodu rosyjskiego.
Nie można pozwolić, by upadł, ponieważ oznaczałoby to koniec życia, wolności i istnienia tego narodu. Śmierć byłaby lepsza niż taka ewentualność.
Nie można błędnie ocenić sytuacji.

Lekcje wyniesione z konfrontacji z ZSRR muszą być w pełni uwzględnione.
Nie uwzględnienie ich byłoby równoznaczne z samobójstwem.
Byłoby destrukcyjne, gdyby niektóre mocarstwa powtórzyły dziś manewry przeszłości przeciwko Rosji.
Polityka imperialistyczna prowadzona w przeszłości przeciwko ZSRR byłaby dewastująca, gdyby zastosować ją przeciwko dzisiejszej Rosji.